czwartek, 31 grudnia 2015

Oshōgatsu, czyli jak wygląda Nowy Rok w Japonii.


Powszechną nazwą tego święta jest Oshōgatsu (pierwszy miesiąc roku), ale poprawne jest także sformułowanie Shōgatsu san-ga-nichi (正月 三が日 - pierwsze trzy dni stycznia). To jedno z najważniejszych świąt japońskich. W tym okresie nie prosperują żadne firmy/szkoły/sklepy, chociaż przez ostatnie lata galerie handlowe wybrały sobie dzień 2 stycznia, jako dzień wyprzedaży. To czas kiedy Japończycy spędzają go ze swoimi bliskimi, znajomymi, przyjaciółmi, rodziną oraz okres podczas którego zamykają swoje stare sprawy i zaczynają wszystko "od nowa".

Jak już pisałam jest to okres, kiedy Japończycy zamykają swoje sprawy, a wszystko zaczynają od susu-harai, czyli porządków domowych. Co ciekawe, każde działanie ma jakieś znaczenie symboliczne! W każdym japońskim domu w tym okresie możemy zobaczyć kagami mochi, to dekoracja składająca się z dwóch ciasteczek ryżowych mochi oraz owocu kumkwatu umieszczonego na samej górze. Cała dekoracja symbolizuje rodzinę i jej pokolenia - jedno za drugim. Wiecie, że tą dekorację się zjada? Ale dopiero 11 stycznia, który zwie się kagami-biraki (otwieranie kagami-mochi)! Kolejnym krokiem na udekorowanie domu jest kado-matsu - ozdoba składająca się z bambusów, które zawiązane są słomą ryżową oraz gałązek sosny. To azyl bóstwa Toshigami zapewniającego dobrobyt. Kompozycja poskręcanego papieru wraz ze słomą ryżową, która ma na celu odstraszać złe duchy to shime-nawa.

Japończycy na ten okres przygotowują oczywiście następujące dania, które goszczą na ich stole: zupa zōni,  no i przede wszystkim ryżowe ciasteczka MOCHI, które popijają często ostrym sake (toso) - skomponowanym z ziół. Przed świętem rozsyłane są również kartki zwane nenga-jō oraz oddawanie ofiar bóstwom: owoce, owoce morza, mięczaki, drobne upominki, przekąski ryżowe etc. 


Wszystkie przygotowania muszą być skończone 31 grudnia!




 Sylwester w Japonii nazywany jest omisoka. Nic bardziej mylnego. 31 grudnia nie jest dniem hucznym, przyodzianym w festiwale, zabawy i bale noworoczne. To czas, kiedy Japończycy spędzają go wspólnie z rodziną, jedząc kolacje przy jednym stole, gdzie główną potrawą jest makaron soba - symbolizuje długowieczność. Północ to nie okres wielkich wybuchów i widowiska fajerwerkowego.. To czas, kiedy Japończycy przebywają w świątyniach buddyjskich, w których słychać, aż 108 uderzeń w dzwony (joya-no kane). Dźwięk wydobywający się z dzwonów ma za zadanie                                                                                               odpędzić od człowieka 108 złych pragnień. 


Nowy rok w Japonii zaczyna się od składania sobie życzeń, a dzieciom wręczania otoshidama, czyli koper z niewielkimi sumami pieniążków. Główną potrawą w tym okresie, którą rodziny spożywają to osechi-ryori. Każde danie ma charakter symboliczny i oznacza co innego. 

1 stycznia, czyli pierwszy dzień roku uważany jest w Japonii za najważniejszy dzień w roku, ponieważ to on przedstawia nam jaki będzie bieżący rok. Japończycy starają się go spędzić w gronie najbliższych, w spokoju, harmonii, ładzie i szczęściu. Często naładowanie są pozytywną energią i unikają pracy.

2 stycznia to dzień obchodów, kojarzy mi się bardziej ceremonialnie. To dzień w którym odbywa się Genshi-sai dworska ceremonia w Pałacu Cesarskim. Co ciekawe sen, który będzie się nam śnił z dnia 1 na 2 stycznia symbolizuje nam nasz najbliższy rok (jest to wróżba - hatsu-yume).
SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU! ;)

A Wam? Podoba się takie powitanie Nowego Roku? Mi osobiście tak, jest lepszą alternatywą od EUROPEJSKIEGO, HUCZNEGO, ALKOHOLOWEGO. ;)

Dajcie znać co sądzicie o poście. :)


Buziaaaaaki <3

poniedziałek, 28 grudnia 2015

Yamaguchi Tsutomu - podwójny hibakusha.


Piękne, słoneczne, sierpniowe popołudnie co oznacza powrót do domu z delegacji....

6 sierpnia 1945, Hiroszima, Yamaguchi Tsutomu wraz ze swoimi dwoma podopiecznymi standardowo wstali o godzinie 7 rano i zaczęli wykonywać swoją codzienną poranną rutynę - toaleta, śniadanie, praca. Kolejnego dnia mieli już wrócić do domu znajdującego się w Nagasaki. Tego dnia pogoda była piękna, co udzieliło się Tsutomu. Rozmyślając nad powrotem do domu Yamaguchi przypomniał sobie przed wejściem do autobusu, który jechał do stoczni, o ważnych dokumentach. Pośpiesznie wrócił do akademika, gdzie mieszkał na czas delegacji, po świstki i ruszył ku swojej fabryce. "Urzędował" w dzielnicy Eba - to około 3 km od miejsca, gdzie odbyło się całe epicentrum. Przechodząc po "Ebowskich" ulicach usłyszał skowyt silników samolotu. Odruchowo spojrzał ku górze.

"Spojrzałem w górę i zobaczyłem wysoko na niebie coś na kształt dwóch białych spadochronów lecących w dół. Całe niebo rozbłysło białym oślepiającym światłem. Usłyszałem przerażający odgłos wybuchu gdzieś w powietrzu, które zaczęło przybierać kształt nieskończenie wielkiej, pęczniejącej białej kuli. W pewnym momencie jakaś siła zdmuchnęła mnie z miejsca, w którym stałem. Zdmuchiwała też wszystko, co napotkała na drodze - budynki, drzewa, samochody, tramwaje. W myślach jak w filmie przewijały się obrazy mojej żony i synka. Straciłem przytomność. Gdy się ocknąłem znalazłem się na jakimś polu ziemniaków, jakieś 20 metrów dalej. Nic nie słyszałem. Widziałem nad sobą jakąś pęczniejącą chmurę w kształcie grzyba, która robiła się coraz większa i sięgała coraz wyżej. Mieniła się kolorami tęczy jak w kalejdoskopie. Myślałem, że ta chmura to jakiś trujący gaz. Nie przyszło mi do głowy, że to mogła być bomba atomowa. Nagle na niebie zrobiło się ciemno. Bolało mnie całe ciało. Ale mimo to udało mi się przewrócić na bok. Moje lewe ucho przeszywał ból. Nic nie słyszałem. W oddali było widać wielkie jęzory ognia wybijające się w górę z dachów domów. Dotknąłem swojej głowy, nie miałem włosów. (...) Z trudem wstałem i zacząłem biec ile sił przed siebie. Nagle zaczął padać czarny deszcz. Ludzie, których mijałem miotali się jak w obłędzie, palili się żywcem, a ich rozżarzona skóra odchodziła płatami. Przysiadłem się na ławce do dwóch krwawiących studentów. Zapytali <co się stało z twarzą?>, po czym jeden wyjął z torby jakąś maź - olej palmowy - i zaczął smarować mnie. Czułem przeszywający ból w lewej części ciała. Od głowy, aż do stóp.  Niebo nad Hiroszimą było czarne. Pomyślałem, że pójdę do firmy zobaczyć jak się ma moich dwóch podopiecznych. Na ulicach nie było widać ani policji, ani wojska. (...) To było piekło. Nie potrafiłem wtedy znaleźć innych słów, by to opisać." Yamaguchi Tsutomu.

Yamaguchi Tsutomu (ur. 1916, Nagasaki) syn Richiiego i Sugi Yamaguchi. Ojciec pochodził z wiekowe, zamożnego rodu. Prowadził przedsiębiorstwo energetyczne, które bardzo dobrze prosperowało. Chciał, aby jego syn był potężnym, silnym, cieszącym się szacunkiem człowiekiem, więc po naradzie u specjalisty od nadawania imion postanowił nazwać go Tsutomu. Jego imię było tak rzadkie, że nawet nauczyciele nie potrafili odczytać go ze znaków kanji. Co oznaczało? Zdrowie, ambicja, rzetelne wykonywanie swojej pracy. Imię zobowiązuje, Tsutomu już w przedszkolu interesował się statkami i je szkicował,a nauczyciele byli zachwyceni obszerną wiedzą na temat żeglugi. Smutny jego los, ponieważ jako 8 latek został już doświadczony przez życie - stracił matkę, które popełniła samobójstwo z powodu problemu z teściową oraz śmiercią córki/jego siostry. Rodzinną tragedię odreagowywał w szkole wdając się w bójki. W gimnazjum połączono etykę z patriotyzmem. Były to  późne lata 20, XX wieku, gdy Japonia podbiła Chiny oraz Rosję. Imperium rosło w siłę. Dzieci w szkołach uczono musztry, trzymania broni, marszu, wierszy patriotycznych. W drugiej klasie Tsutomu wyrecytował wierszyk o wolności, pokoju i radości - Japońscy żołnierze zarzucili mu  szpiegostwo dla Amerykanów. 

18 letni chłopak w marcu 1934 został młodszym rysownikiem w Zakładach Produkcji Statków Mitsubishi. Był bardzo zdolnym członkiem, więc zaledwie po trzech latach ciężka i rzetelna praca mu się opłaciła - stał się inżynierem. W 1943 po namowach ojca, który był zmartwiony statusem kawalerskim swojego syna Tsutomu (27) postanowił ożenić się Hisako (23), piastunka dzieci. Rok po ślubie urodził się synek, niestety.. zmarł po ciężkim przeziębieniu. 

11 sierpnia 1944r... tego dnia odbył się horror. Zbombardowano Nagasaki... Yamaguchi był tak zajęty pracą, że nie miał czasu martwić się nowymi atakami... Z powodu braku rąk do pracy Tsutomu po narodzinach kolejnego syna został wysłany na 3 miesięczną delegację do Hiroszimy. Z samego początku miasto wydawało mu się oazą spokoju, aż do 6 sierpnia...

Dzień po ataku atomowym w Hiroszimie odjeżdżał pociąg o Nagasaki. Okropne widoki, rzeki ciał, morze krwi, zniszczone domy- takie widoki żegnał. Tsutomu w Nagasaki nie odpoczywał, ponieważ ludzie chcieli posłuchać jego relacji z dnia 6 sierpnia. Następnego dnia Yamaguchi z wielkim bólem ciała wstał i mimo protestów żony powędrował do firmy. Rozmawiając z inżynierem, który i tak nie uwierzył, wręcz skarcił go, za relacji Tsutomu zza szklanej szyby ujrzał WIELKI rozbłysk. Wskoczył pod biurko, gdy nagle zadrżało całym budynkiem. Gdy tylko wybiegł z budynku ujrzał płonące Nagasaki. Jego ciało było czerwone niczym mięso tuńczyka.. Otwarte rany, brak opatrunków...  Po raz kolejny ujrzał tego samego grzyba... Szybko pobiegł do domu.. Na szczęście jego żona i syn byli cali. 

Dzień 15 sierpnia, jest dniem, w którym cesarz ogłosił kapitulację Japonii. Yamaguchi cieszył się, że jego kraj nie jest już pod ostrzałem. Lecz napromieniowane ciało dawał mu się we znaki. Z czasem, gdy cięło się etaty mężczyznę zwolniono. Na szczęście znał biegle angielski, więc dostał się jako tłumacz amerykańskich inżynierów. Tsutomu nie żywił urazy do Amerykanów, jak sam powiedział "My, Japończycy również zabijaliśmy.". Z czasem, w 1971 Yamaguchi przeszedł na emeryturę dorabiając sobie w małej firmie... Wspomnienia wróciły, gdy w wieku 60 lat zmarł jego syn na skutek napromieniowania. Do końca swoich dni nawoływał ludzi i inne narody, aby zaprzestały, zlikwidowały bomby atomowe!

Tak, post mega długi! :) Dajcie znać, czy mój trud i włożone serce w ten wpis się opłaciły! <3

sobota, 26 grudnia 2015

Skośnooki strach, czyli japońskie Yōkai.

Czy wiecie, że ...
W Japonii istnieje ponad 1000 potworów?

Yōkai (jap. 妖怪) - to nazwa określająca japońskie potwory, które występują w japońskim folklorze ludowym, legendach oraz japońskiej mitologii. Całe pojęcie jest dość szerokie, ponieważ do niego zaliczane są stwory takie jak: mamidła, widma, odmieńce, duchy, demony i inne potwory. Ukazywane są pod postaciami zwierząt, roślin, ludzi z różnymi deformacjami ciała, hybrydami, przedmiotami typu: papier toaletowy, czajnik, widelec etc. Przeważnie posiadają "nienaturalną" siłę oraz nadprzyrodzone moce.

Lista potworów jest bardzo długa, poniżej przedstawiam Wam zbiór najbardziej popularnych:

A

  • Abumi-guchi − futrzasta istota utworzona z strzemienia dowódcy wojskowego.
  • Abura-akago − infantylny duch, który wylizuje olej z lampy.
  • Abura-bō − ognista zjawa z prefektury Shiga, która przybiera postać mnicha.
  • Abura-sumashi − duch, który żyje w przełęczy w prefekturze Kumamoto.
  • Akabeko − czerwona krowa zaangażowana w budowę świątyni Enzo-ji w Yanaizu.
  • Akamataa − duch węża z Okinawy.
  • Akaname − duch, który wylizuje brudne łazienki.
  • Akanbei − humanoid, któremu wypada jedno oko.
  • Akashita − stworzenie, które unosi się na czarnej chmurze.
  • Akateko − czerwona ręka zwisająca z drzewa.
  • Akki − inna nazwa demonów oni.
  • Akkorokamui − potwór Ajnów przypominający rybę lub ośmiornicę.
  • Akuma − zły duch.
  • Akurojin-no-hi − upiorny ogień z prefektury Mie.
  • Amaburakosagi − demon dyscyplinujący dzieci z Sikoku.
  • Amamehagi − demon dyscyplinujący dzieci z regionu Hokuriku.
  • Amanjaku − mały demon, który podżega ludzi do zła.
  • Amanozako − potworne boginie o których jest mowa w Kujiki.
  • Amazake-babaa − stara kobieta, która prosi o słodkie sake i przynosi choroby.
  • Amefurikozō − duch chłopca, który bawi się w deszczu.
  • Amemasu − potwór Ajnów przypominający rybę lub wieloryba.
  • Ame-onna − żeński duch deszczu.
  • Amikiri − przecinacz sieci.
  • Amorōnagu − tennyo z wyspy Amami Ōshima.
  • Anmo − demon dyscyplinujący dzieci z prefektury Iwate.
  • Aoandon − duch niebieskiej papierowej latarni.
  • Aotabo − niebieski mnich, który porywa dzieci.
  • Ao-nyōbō − duchy kobiet, które czają się w opuszczonych pałacach cesarskich.
  • Aosaginohi − świecąca, fosforyzująca czapla.
  • Asobibi − płonąca zjawa z prefektury Kōchi.
  • Arikura-no-baba − stara kobieta z magiczną mocą.
  • Ashiaraiyashiki − ogromny demon, który nalega, aby umyć mu nogi.
  • Ashimagari − zjawa, która wikła nogi podróżnych.
  • Ashinagatenaga − para postaci, jedna osoba z długimi nogami, a druga z długimi ramionami.
  • Ato-oi-kozō − niewidzialne duchy, które podążają za ludźmi, mówi się, że są to duchy zmarłych dzieci.
  • Azukiarai − duch, który wytwarza dźwięk mytych fasol azuki.
  • Azukibabaa − kuzynka azukiaraia, kobieta myjąca fasolę, która pożera ludzi.
  • Azukitogi − inne imię azukiaraia.
  • Ayakashi − inna nazwa ikuchiego, również inna nazwa demonów lub yōkai.
  • Ayakashi-no-ayashibi − płonąca zjawa z prefektury Ishikawa.

B

  • Betobeto-san − niewidzialny duch, który podąża za ludźmi w nocy, tworząc odgłosy kroków.
  • Bake-kujira − upiorny szkielet wieloryba, który dryfuje wzdłuż wybrzeża.
  • Bakeneko − zmiennokształtny kot.
  • Bakezōri − duch sandałów.
  • Baku − bestia, która może pochłaniać koszmary.
  • Basan − duży ziejący ogniem kurczak.
  • Binbōgami − duch ubóstwa.
  • Biwa-bokuboku − duch biwy.
  • Buruburu − duch, który powoduje dreszcze.
  • Byakko − biały tygrys zachodu.

C

  • Chōchinobake − nawiedzona papierowa latarnia.
  • Chōkōzetsu − człowiek z dużym język wystający z jego ust.

D

  • Daidarabotchi − zły olbrzym odpowiedzialny za tworzenie strasznych, a jednocześnie pięknych ukształtowań terenu w Japonii.
  • Daitengu − najpotężniejsze z tengu, każdy z nich mieszka w oddzielnych górach.
  • Datsue-ba − stara kobieta mieszkająca w podziemiach, która kradnie ubrania duszom zmarłych.
  • Dodomeki − duch kieszonkowca, którego ramiona pokryte są oczy.
  • Doji − duch z białymi skrzydłami, znany w europejskiej mitologii jako anioł.
  • Dorotabō − duch starego człowieka, którego pola ryżowe były zaniedbywane i sprzedawane.
  • Dozaemon − yōkai, który przypomina kappe.
  • Diran-san − duch, który śmieje się z nieszczęść innych, przebiera formę małego grubaska.

E

F

  • Fūjin − bóg wiatru.
  • Fukuko − duch lub istota, która przynosi szczęście.
  • Funayūrei − duchy ludzi zmarłych na morzu.
  • Futakuchi-onna − kobieta o dwóch parach ust.

G

  • Gagoze − demon, który zaatakował młodych kapłanów w świątyni Gangō-ji.
  • Gaki − głodne duchy z buddyzmu.
  • Gangi-kozō − wodny potwór jedzący ryby.
  • Garappa − rodzaj kappy z Kiusiu.
  • Gashadokuro − gigantyczny szkielet, duch człowieka pogrzebanego żywcem.
  • Genbu − czarny żółw północy.
  • Goryō − mściwe duchy zmarłych.
  • Gotokuneko − kot yōkai, który może zionąć ogniem z uciętego bambusa. Jego imię oznacza "Kot pięciu cnót".
  • Guhin − inna nazwa tengu.
  • Gyūki − inna nazwa ushi-oni, demona woła.

H

  • Hainu − Okrutny skrzydlaty pies, który atakował ludzi i zwierzęta.
  • Hakutaku − Bai Ze, bestia z Chin.
  • Hakuzōsu − lisa, który przebrał się za wujka trapera.
  • Hannya − maska nō reprezentująca zazdrosnego żeńskiego demona.
  • Hanyo − pół-demon.
  • Harionago − kobieta potwór z zabójczymi kolczastymi włosami.
  • Hayatarō − pies, który zabił sarugami.
  • Heike-gani − kraby z ludzką twarzą, duchy wojowników poległych w bitwie pod Dan-no-ura.
  • Hibagon − japońska wielka stopa.
  • Hiderigami − bóg suszy.
  • Hihi − potwór pawian.
  • Hinoenma − japoński sukkub.
  • Hitodama − duch kula ognia, który pojawia się, gdy ktoś umiera.
  • Hitotsume-kozō − jednooki chłopiec.
  • Hoji − duch Tamamo-no-Mae.
  • Hōkō − pies, podobny do ducha drzew z Chin.
  • Hone-onna − kobieta szkielet.
  • Hō-ō − legendarny chiński ptak Fenghuang.
  • Hotoke − zmarła osoba.
  • Hyakki-yakō − nocna parada demonów.
  • Hyakume − kreatura z setką osób.
  • Hyōsube − rodzaj pokrytego włosami kappy.
  • Hyōtan-kozō − duch tykwy.

I

  • Ibaraki-dōji − oni bramy Rashomon, wspólnicy Shuten-Doji.
  • Ichimoku-nyūdō − jednooki kappa z wyspy Sado.
  • Ikazuchi-no-Kami − bóg błyskawic.
  • Ikiryō − żyjący duch, ponieważ jest to dusza osoby żyjącej na zewnątrz ciała.
  • Ikuchi − wąż morski.
  • Inugami − pies mściciel.
  • Ippon-datara − jednonogi duch z gór.
  • Isonade − potwór morski z ogonem pokrytym kolcami.
  • Itsumaden − monstrualne ptaki, które pojawiały się w stolicy w Taiheiki.
  • Ittan-momen − tkanina-potwór, który próbuje udusić ludzi owijając się wokół ich twarzy.
  • Iwana-bōzu − pstrąg, który objawiał się jako buddyjski mnich.

J

  • Jakotsu-babaa − stara kobieta, która pilnuje kopca węży.
  • Jatai − obi, który zamienił się w węża.
  • Jibakurei − duch, który jest związany z jakimś określonym miejscem.
  • Jikininki − duchy, które jedzą zwłoki ludzi.
  • Jinmenju − drzewo o owocach z ludzką twarzą.
  • Jinmenken − pies o ludzkiej twarzy pojawiający się w miejskich legendach.
  • Jishin-namazu − gigantyczne sumy, powodujące trzęsienia ziemi i tsunami w erze Ansei.
  • Jorōgumo − kobieta-pająk.
  • Jubokko − drzewo, które żywi się energią ludzi.

K

  • Kage-onna − cień kobiety ukazujący się na papierowych drzwiach nawiedzonego domu.
  • Kahaku − inna nazwa kappy.
  • Kamaitachi − tnące pazurami łasice, które atakują w górach.
  • Kamikiri − strzyżący włosy duch.
  • Kameosa − butelka, która nigdy nie wysycha.
  • Kanbari-nyūdō − duch łazienkowy.
  • Kanedama − duch małpy.
  • Kappa − słynny potwór wodny z głową wypełnioną na czubku wodą, znany z miłości do ogórków.
  • Karasu-tengu − tengu.
  • Kasa-obake − duch papierowego parasola.
  • Kasha − kot-demon, który zstępuje z nieba i zabiera zwłoki.
  • Kashanbo − kappa, który wspina się na góry w zimę.
  • Katawa-guruma − kobieta jadąca na płonącym kole.
  • Katsura-otoko − przystojny mężczyzna z księżyca.
  • Kawa-akago − potwór, który czai się w pobliżu rzeki i topi ludzi.
  • Kawa-uso − wydra.
  • Kawa-zaru − śmierdzący stwór podobny do kappy.
  • Keneō − starzec mieszkający w podziemiach, który waży ubrania dane mu przez Datsue-ba.
  • Kerakera-onna − gigantyczna, chichocząca kobieta ukazująca się na niebie.
  • Kesaran-pasaran − tajemniczy, biały włochaty stwór.
  • Keukegen − kreatura stworzona z włosów.
  • Kibagurui − paskudne stworzenie z ostrymi kłami.
  • Kijimunaa − duch drzewa z Okinawy.
  • Kijo − czarownice i ogrzyce.
  • Kirin − chiński Qilin, czasami nazywany "Chińskim jednorożcem".
  • Kishin − japoński demoniczny bóg.
  • Kitsune-Tsuki − osoby opętane przez lisa.
  • Kiyohime − kobieta, która przekształciła się w węża-demona z powodu nieodwzajemnionej miłości.
  • Kodama − duch, który żyje w drzewach
  • Kokakuchō − ptak ubume.
  • Komainu − Para lwów-psów pilnujących wejścia do świątyń.
  • Konaki-jijī − duch, który płacze dopóki nie zostanie podniesiony, wtedy zwiększa swoją wagę i zgniata ofiarę.
  • Konoha-tengu − ptak podobny do tengu.
  • Koropokkuru − miniaturowy człowieczek z folkloru Ajnów.
  • Kosode-no-te − kimono z krótkimi rękawami o własnych rękach.
  • Kubikajiri − duch, który zjada głowy.
  • Kuchisake-onna − kobieta o ustach rozciągniętych na całą twarz.
  • Kuda-gitsune − mały lis wykorzystywany w czarach.
  • Kudan − cielę o ludzkiej twarzy, które przewiduje klęskę, a następnie umiera.
  • Kurabokko − duch opiekuńczy składów.
  • Kurage-no-hinotama − meduza, która pływa w powietrzu jak kula ognia.
  • Kyōkotsu − duch ciała wyrzuconego do studni.
  • Kyūbi-no-kitsune − lis o dziewięciu ogonach.
  • Kyūketsuki − japoński wampir.
  • Kanashimi − demon, który nosi maskę ukazującą emocje, żyje na górze Hiei zan.

L

  • Letchku − demoniczna, złota sowa; brat Netchku.

M

  • Maikubi − skłócone głowy trzech martwych łotrów.
  • Makura-gaeshi − poduszki poruszane przez ducha.
  • Mekurabe − czaszki pojawiające się w ogrodzie Kiyomori Tairy.
  • Miage-nyūdō − duch, który rośnie dopóki na niego patrzysz.
  • Mikoshi-nyūdō − inna nazwa miage-nyūdō.
  • Mizuchi − niebezpieczny, wodny smok.
  • Mokumokuren − oczy, które pojawiają się na papierowych drzwiach w starych budynkach.
  • Momonjii − stary człowiek, który czeka na każdym rozwidleniu dróg.
  • Morinji-no-kama − inna nazwa Bunbuku Chagama.
  • Mōryō − długouchy duch, żywiący się zwłokami.
  • Mujina − zmiennokształtny borsuk.
  • Mukujara − masywna istota bez twarzy pokryta włosami.
  • Mu-onna − mściwy duch matki, która straciła dziecko.
  • Myōbu − inna nazwa lisa.

N

  • Namahage − demon dyscyplinujący dzieci z półwyspu Oga.
  • Namazu − gigantyczny sum, który powoduje trzęsienia ziemi.
  • Nando-baba − duch starej kobiety, który ukrywa się pod podłogą w opuszczonych magazynach.
  • Narikama − duch czajnika, którego gwizdanie jest dobrym znakiem.
  • Nebutori − zjawa-choroba, która powoduje, że kobieta staje się niezwykle gruba i ospała.
  • Nekomata − bakeneko z rozdwojonym ogonem.
  • Nekomusume − kot w postaci dziewczyny.
  • Netchku − srebrna, demoniczna sowa.
  • Nikusui − potwór, który pojawia się jako młoda kobieta i wysysa energię z ciała ofiary.
  • Ningyo − japońska "syrena".
  • Nobusuma − nadprzyrodzona ściana lub potworne latające wiewiórki.
  • Noppera-bō − duch bez twarzy.
  • Notari-bō − bardzo mały yōkai.
  • Nowake-baba − stare wiedźmy, które mogą atakować silnymi podmuchami wiatru.
  • Nogitsune − inna nazwa kitsune.
  • Nozuchi − inna nazwa węża tsuchinoko.
  • Nue − potwór o głowie małpy, ciele jenota, nogach tygrysa oraz ogonie węża, z którym boryka się cesarz w koszmarach z Heike Monogatari.
  • Nukekubi − potwór, którego głowa odrywa się od ciała, często mylony z rokurokubim.
  • Numagozen − duch kobiety z jeziora, której mąż zniknął w walce.
  • Nuppeppo − poruszający się kawałek gnijącego ludzkiego ciała.
  • Nure-onna − kobieta-wąż, która pojawia się na brzegu.
  • Nuribotoke − poruszające się sczerniałe zwłoki ze zwisającymi gałkami ocznymi.
  • Nurikabe − upiorny mur, który łapie podróżnych w nocy.
  • Nurarihyon − dziwna postać, która niezauważona wkrada się do domów.
  • Nyoijizai − szkielet, który nie może rozprostować swoich ramion.
  • Nyūbachibō − duch zaprawy.

O

  • Obariyon − zjawa, która jeździ na plecach ofiar, po czym staje się nieznośnie ciężka.
  • Oboro-guruma − upiorny wół ciągnący wózek z twarzą właściciela.
  • Ohaguro-bettari − zjawa pozbawiona twarzy z wyjątkiem dużego uśmiechu oraz czarnych zębów.
  • Oiwa − duch kobiety z zniekształconą twarzą, która została zamordowana przez męża.
  • Ōkami − kreatura przypominająca wilka.
  • Ōkamuro − gigantyczna twarz, która pojawia się w drzwiach.
  • Okiku − duch kobiety szukającej zaginionego talerza.
  • Ōkubi − twarz ogromnej kobiety, która pojawia się na niebie.
  • Okuri-inu − pies lub wilk, który podąża za podróżnymi, podobnie do Czarnego Psa lub Barghesta z angielskiego folkloru.
  • Okurimono − demon znany z podążania od domu do domu, aby chronić je od zjedzenia lub zjeść je.
  • Ōmukade − wielkolud jedzący stonogi, który żyje w górach.
  • Oni − klasyczny japoński demon przypominający ogra.
  • Onibaba − wiedźma.
  • Onibi − płonąca zjawa.
  • Onikuma − potworny niedźwiedź.
  • Onmoraki − ptak-demon stworzony z duchów niedawno zmarłych ludzi.
  • Onryō − mściwy duch.
  • Otoroshi − owłosione stworzenie, które siada przy drzwiach do sanktuariów i świątyń.
  • O-kubi − Ogromna głowa w chmurach, zazwyczaj oznacza coś okropnego.

R

  • Raijin − bóg piorunów.
  • Raijū − bestia, która spada na ziemię w błyskawicy.
  • Rokurobei − męski Rokurokubi.
  • Rokurokubi − osoba, zazwyczaj kobieta, której szyja może rozciągać się w nieskończoność.
  • Ryū − smok japoński.

S

  • Sakabashira − nawiedzony filaru, zainstalowany do góry nogami.
  • Sagari − głowa konia, która zwisa z drzew na Kiusiu.
  • Sakura-onna − duch opiekun drzewa wiśniowego.
  • Sa Gojō − wodny potwór Sha Wujing z Wędrówki na Zachód, często uważany w Japonii za kappe.
  • Samebito − człowiek rekin z pałacu Ryūgū-jō.
  • Sansei − władca górskich zwierząt.
  • Sarugami − duch małpy, która została pokonana przez psa.
  • Satori − stworzenie, które może czytać w myślach.
  • Sazae-oni − muszle ślimaków, które zamieniają się w kobiety.
  • Seiryū − lazurowy smok wschodu.
  • Seko − rodzaj kappy, który może być usłyszany w noc poślubną.
  • Senpoku-Kanpoku − żaba o ludzkiej twarzy, która prowadzi dusze niedawno zmarłych ludzi na cmentarz.
  • Sesshō-seki − trujące "zabijające kamienie", w które zmienił się Tamamo-no-Mae.
  • Setotaishō − wojownik złożony ze zużytych wyrobów ceramicznych.
  • Shachihoko − ryba o głowie tygrysa, której wizerunek jest często stosowany w architekturze.
  • Shibaten − rodzaj kappy z Sikoku.
  • Shikigami − duch wezwany, aby wykonać rozkazy przyzywającego.
  • Shiki-ōji − inna nazwa shikigami.
  • Shikome − dzikie kobiety wysłane przez Izanami, aby wyrządzić krzywdę Izanagiemu.
  • Shin − olbrzymi małż, który tworzy miraże.
  • Shinigami − "bóg śmierci", japońska kostucha.
  • Shirime − demon, o wyglądzie człowieka z okiem w miejscu odbytu.
  • Shiro-bōzu − biały duch bez twarzy.
  • Shiro-uneri − stare zużyte ściereczki objawiające się jako smok.
  • Shiryō − duch zmarłej osoby.
  • Shisa − wersja shishi z Okinawy.
  • Shishi − lew-pies, który strzeże wejścia do świątyni.
  • Shōjō − rudowłosy duch mórz, który kocha alkohol.
  • Shōkera − stworzenie, które obserwuje ludzi za pośrednictwem świetlików.
  • Shōki − legendarny demon Zhong Kui.
  • Shuba-uba − brat yama-uby.
  • Shu no Bon − ghul o czerwonej twarzy, który zaskakuje ludzi.
  • Shuten-dōji − niesławny porywacz księżniczek, krwiożerczy oni.
  • Sodehiki-kozō − niewidzialny duch, który ciągnie ofiarę za rękawy.
  • Sōjōbō − sławny daitengu z góry Kurama.
  • Sōgenbi − duch mnicha kradnący olej.
  • Son Gokū − król małp Sun Wukong z Wędrówki na Zachód.
  • Soragami − demon dyscyplinujący dzieci w postaci tengu.
  • Soraki-gaeshi − dźwięk ścinanego drzewa mimo iż żadne nie jest ścinane.
  • Sorobanbōzu − duch z liczydłem.
  • Sōtangitsune − sławny lis z Kioto.
  • Sunakake-baba − rzucająca piaskiem wiedźma.
  • Sunekosuri − mały pies lub kot, który ociera się w nocy o nogi ludzi.
  • Suppon-no-yūrei − duch z twarzą żółwia o miękkiej skorupie.
  • Suzaku − szkarłatny ptak południa.

T

  • Taimatsumaru − tengu w otoczeniu demonów ognia.
  • Taka-onna − duch, który może rozciągać się aby zajrzeć na pierwsze piętro budynku.
  • Tamamo-no-Mae − zły dziewięcio-ogoniasty lis, który pojawia się jako kurtyzana.
  • Tankororin − nie zebrane dakltyle, które stają się demonem.
  • Tantanbō − kamienna głowa ze świecącymi oczami i ustami pełnymi ostrych zębów. Jego ślina może wszystko zmienić w kamień.
  • Tanuki − zmiennokształtny jenot.
  • Tatami-tataki − poltergeist, która uderza w maty tatami w nocy.
  • Teke-Teke − piękna młoda dziewczyna bez dolnej części ciała, nosi kosę.
  • Tengu − mądry ptak-demon.
  • Tenjōname − duch liżący sufity.
  • Tennin − niebiańskie istoty.
  • Te-no-me − duch ślepca, z oczami na rękach.
  • Tesso − duch kapłana Raigō, który przekształcił się w rój szczurów.
  • Tōfu-kozō − duch dziecka niosącego blok tofu.
  • Toire no Hanako-san − duch, który czai się w toaletach w szkole.
  • Tōtetsu − chiński potwór Taotie.
  • Tsurara-onna − kobieta sopel.
  • Tsuchigumo − olbrzymi pająk, który został pokonany przez Minamoto Raiko.
  • Tsuchikorobi − bęben, który stacza się na podróżnych.
  • Tsuchinoko − legendarny wąż, uznany za kryptyde.
  • Tsukumogami − przedmioty, które ożywają po stu latach istnienia.
  • Tsurube-otoshi − demon ukrywający się na wierzchołku drzewa.

U

  • Ubume − duch kobiety, która zmarła przy porodzie.
  • Uma-no-ashi − noga konia, która wisi na drzewie i kopie przechodniów.
  • Umi-bōzu − gigantyczny potwór pojawiający się na powierzchni morza.
  • Umi-nyūdō - inna nazwa Umi-bōzu.
  • Umi-nyōbō − kobieta-potwór, która kradnie ryby.
  • Umizatou − niewidomy, który wyszedł z morza i pyta podróżnych o ich najgorsze obawy.
  • Ungaikyō − potworne lustro, które może wyświetlać różne cuda na swojej powierzchni.
  • Ushi-oni − potworny wół.
  • Uwan − duch nazwany od dźwięku, który wydają zaskoczeniu ludzie.

W

  • Wani − potwór wodny porównywany do krokodyla lub aligatora.
  • Wa'nyūdō − płonącego koło, w środku którego znajduje się twarz mężczyzny, która zabiera duszę każdego kto je zobaczy.

Y

  • Yagyō-san − demon, który jeździ nocą na głowie konia.
  • Yakubyō-gami − duch, który sprowadza nieszczęścia i kataklizmy.
  • Yadōkai − mnisi, którzy się zgorszyli.
  • Yamaarashi − jeżozwierz.
  • Yama-biko − stworzenie tworzące echo.
  • Yama-bito − dzicy ludzie mieszkający w górach.
  • Yama-chichi − duch gór przypominający małpę.
  • Yama-inu − straszny pies górski.
  • Yama-jijii − humanoid z głową jak głaz, o jednym oku i ciągłym uśmiechu. Często mieszka w lesie w górach.
  • Yama-otoko − gigantyczny górski męzczyzna.
  • Yama-oroshi − duch tarki do rzodkiewek.
  • Yamata no Orochi − ośmio-głowy stwór zabity przez Susanoo.
  • Yama-uba − górska wiedźma.
  • Yama-waro − owłosiony, jednooki duch, czasem uważany za kappę, który udał się w góry w zimę.
  • Yanari − poltergeist, który powoduje dziwne odgłosy.
  • Yasha − duchy spotykane w hinduizmie i buddyzmie.
  • Yatagarasu − wrona Amaterasu.
  • Yato-no-kami − zabójczy wąż bogów.
  • Yobuko − duch zamieszkujący góry.
  • Yomotsu-shikome − kobieta podziemi.
  • Yōsei − japońskie słowo oznaczające "wróżkę".
  • Yosuzume − tajemniczy ptak, który śpiewa w nocy, czasami oznacza to, że okuri-inu jest blisko.
  • Yukinko − śnieżny duch dziecka.
  • Yuki-onna − kobieta śniegu.

Z

  • Zanki − oni piorunów.
  • Zashiki-warashi − domowe chochliki, pojawiające się pod postacią dziecka.
  • Zashiki-bokko − inna nazwa Zashiki-warashi.
  • Zennyo Ryūō − smocza bogini deszczu.
  • Zunbera-bō − inna nazwa noppera-bō.

    Cały zbiór po prześledzeniu użyczyłam z wikipedii. Przyznam, że wielu z nich nie znałam ;)

    WPIS SIĘ SPODOBAŁ? DAJCIE ZNAĆ :)

niedziela, 20 grudnia 2015

Święta Bożego Narodzenia w Japonii.

Święta Bożego Narodzenia w Japonii nie są obchodzone. Piękne stoiska, gwiazdory, choinki i różne świąteczne kreacje to moda, która przyszła z Zachodu- czysta komercja. 

Wielu Japończyków nadal nie wie co to są święta i czego one się tyczą np. niektórzy myślą, że 24 grudnia urodził się Mikołaj etc... ale (!) trzy elementy, które spotkamy w japońskim domu to prezenty, choinka oraz kurisumasu kēki (o którym pisałam). Ciasta zamawiane są nawet 2/3 miesiące przed świętami, dodatkowo popularnym "daniem" stał się kubeczek z KFC - "świąteczny obiad z kurczakiem". Okres świąt w Japonii to czas, kiedy młode pary spotykają się na romantyczne kolacje, spacery, obiady i obdarowują się prezentami, to również czas na spotkania z przyjaciółmi i rodziną. 


Aga (Ber de Ver) - mieszka w Japonii - przeprowadziła ankietę pt. "Jak spędzacie Święta" wśród:
1. Uczniów liceum, których odpowiedzi były następujące:

a) "nie świętujemy, mamy klub w szkole, czyli kolko zainteresowań 7  dni w tygodniu. Ci z klubów muzycznych mają jakieś koncerty, także i tak wszystko się kręci wokół szkoły."
b) "jemy ciasto w domu."
c) "spotkam się z przyjaciółmi."
d) "pojadę obejrzeć iluminacje."


2. Podstawówka:

a) ciasto.
b) nic. 

W Japonii są to dni pracujące. Sami Polacy, którzy tęsknią za POLSKIMI ŚWIĘTAMI odczuwają ową różnicę kulturową. Ci którzy mogą zjeżdżają do Polski, albo spotykają się z przyjaciółmi (jeśli rodzina daleko to przyjaciele są rodziną). Polacy mieszkający w Japonii mimo takiej różnicy starają się Święta jakoś celebrować. W Tokyo odbywa się msza św. oraz spotkanie świąteczne na które każdy przynosi coś, ba (!) jest i opłatek. Aga na takiej uroczystości była dwa razy i wiecie co mi napisała? "Prawdziwie po polsku- byłam dwa razy. To były jedne z moich najpiękniejszych świątecznych momentów w życiu ( moje rodzinne święta są zawsze fajne, ale tutaj z braku dużej rodziny ceni się wszystko, każda kolęda odczuwana jest poczwórnie) Także kto może to stara się obchodzić święta po swojemu."

U Kumi na Fukuoce Boże Narodzenie to okres "Zakupowych Szaleństw". Wiele osób dostało już wypłaty, które trwonią na Świąteczne dekoracje, słodkości etc. Jako tako Świąt się nie obchodzi - jak wiadomo inna religia i kultura. Mało kto wysyła sobie kartki świąteczne, a chrześcijan jest naprawdę niewielu.

Sami widzicie, że w Japonii Boże Narodzenia to komercja, która przyszła z Zachodu. Niemniej ich zimowe iluminacje oraz świąteczne ozdoby powalają na kolana!

I dziękuję za pomoc w przygotowaniu wpisu Adze oraz Kumi! <3

A Wam, jeśli post się spodobał - dajcie znać! :)


O to kilka zdjęć od Kumi.






Oraz choinka i wypieki jej rodziców. 


środa, 16 grudnia 2015

POLSKA PACZKA W JAPONII - JAPOŃSKA PACZKA W POLSCE.

Na Wasze życzenie - ŚWIĄTECZNE PREZENTY DLA KUMI i OD KUMI. ;)

Prezent dla Kumi składał się z kilku części:
1. Słodycze:
- Ptasie Mleczko - Wedel (chociaż wiem, że Japonia je przejęła, to i tak Japończycy nie mają tylu smaków czekoladek etc., co my posiadamy),
- Pralinki - Mieszko,
- CZEKOTUBKA <3
- Toruńskie Pierniki - jako, że do Torunia mam kawalątek wypadało wysłać coś z "mojego" regionu,
- Delicje Szampańskie - klasyk,
- Czekolady Wawel.
2. Kosmetyki Ziaja - w końcu Polska firma, sama ją chwalę!
- Seria "Kozie mleko",
- Mydełko do rąk - Gruszka i Cynamon chyba :D

3. Upominki.
- Urocze, ciepłe skarpetki,
- Skarpetę Mikołaja,
- ozdobną Choineczkę.



Prezent od Kumi dla mnie i mojej mamy:
1. Przekąski:
- Suszone śliwki,
- Przekąski ryżowe,
- Najbardziej znane ciastka z Okinawy,
- Sól :D

2. Kosmetyki:
- Urocze cienie do oczu,
- Krem do rąk,
- Pomadka ochronna z miodem,
- Mydełko z ekstraktem słonecznika oraz jojoba.
- Maseczki płachtowe,
- Puder do twarzy,
- Naklejki na paznokcie.

3. Dodatki:
- Piękna kartka świąteczna z życzeniami,
- Zeszyt z motywem Fuji!

Kumi bardzo przypadła do gustu Ziaja seria "Kozie mleko". Zachwala sobie ją nieziemsko. Ahh, nie omieszkam wspomnieć, że nasze Polskie Ptasie Mleczko robi również furorę - wysłałam je już po raz DRUGI <3

CHCIAŁABYM RÓWNIEŻ POCHWALIĆ POCZTĘ POLSKĄ! Tak kochani, dobrze słyszycie! Po raz drugi spisała się na medal. Za pierwszym razem paczka ekonomiczna do Kumi szła TYLKO 5 dni roboczych, zaś teraz - W OKRESIE PRZEDŚWIĄTECZNYM - TYLKO 6 dni roboczych!


Spodobał się post? Co sądzicie o takich akcjach? ;)


środa, 9 grudnia 2015

Zwierzęta opanowały japońskie wyspy!

Przypuszczam, że domyślacie się o czym będzie dzisiejszy post, ale słowem wstępu - O ZWIERZĘCYCH WYSPACH W JAPONII. ;)

Pierwszą, a raczej dwoma pierwszymi i raczej najbardziej znanymi wyspami będą - Aoshima i Tashirojima - KOCIE WYSPY!

Jak trafiły tam koty? Otóż w XVIII wieku zaczęto hodować jedwabniki - mowa o wyspie Tashirojima - które miały chronić przed myszami koty - tak też tam się znalazły mruczki! Mieszkańcy wierzyli, że koty potrafiły przepowiadać pogodę - mycie pyszczków = dobra pogoda. Ich życie było wręcz luksusowe, ponieważ przybywający do portu rybacy karmili je łakociami. Z czasem i ludzie zaczęli wierzyć, że dzięki odpowiedniej opiece nad kotami, los obdarzy ich szczęściem. 


Aoshima - to wyspa o wiele mniejsza od Tashirojamy i co ciekawe (!) mieszka tam tylko 15 osób, za to kotów - SETKI.


Obecnie obie wyspy są atrakcją turystyczną dla każdego kociarza. Jedyny zakaz jaki tam obowiązuje to zakaz przyjmowania turystów z PSAMI.





Kolejną wyspą jest - WYSPA KRÓLICZA - OKUNOSHIMA. 
Co ciekawe, na wyspie znajdują się również opuszczone fabryki produkujące broń chemiczną. "Obecność królików na wyspie wiąże się jednak ze zdecydowanie bardziej ponurą historią. Przywieziono je tu jako... obiekty testów broni chemicznej. Na przełomie lat 20. i 30. XX wieku Japończycy wybrali odległą, rzadko odwiedzaną wyspę na miejsce produkcji gazu musztardowego. Odizolowana Okunoshima świetnie nadawała się do tych celów i ukrycia fabryk, elektrowni i magazynów w górach, z dala od oczu ciekawskich. W 1938 roku wyspa została wymazana z map Japonii. Po zakończeniu II wojny światowej produkcję zawieszono, fabryki zamknięto, a tysiące ton iperytu zatopiono w morzu. Po trującym gazie pozostały ruiny fabryk, muzeum i... setki uroczych królików. Wg najpopularniejszej wersji grupa dzieci podczas szkolnej wycieczki wypuściła na wolność 8 zwierzaków, które - jak to króliki - szybko się rozmnożyły. Dziś cieszą turystów przybywających na Okunoshimę, którą często zwie się Usagi Shimą - Wyspą Królików. Można tu przenocować w hotel Kyukamura, a w chwili odpoczynku od głaskania zwierząt, poleżeć na plaży." Onet.pl




Znaną miejscowością jest Zao Fox, a jej mieszkań to lisy! Mają one swoje sanktuarium, gdzie można spotkać, aż 6 gatunków tych istotek. Aczkolwiek, ja mam wrażenie, że są one czymś faszerowane, po to aby dały się głaskać turystom..

"Lisy w Japonii traktowane są z wielkim szacunkiem, stąd stanowią istotną część japońskiego folkloru. W mitologii przedstawiane są jako istoty rozumne i posiadające magiczne zdolności, które zwiększają się wraz z wiekiem i zdobytą wiedzą." Jpoland.pl

sobota, 5 grudnia 2015

Hanafuda - dawniej zakazane karty.

Hanafuda (karty kwiatów) - to japońskie tradycyjne karty do gry. Historia ich sięga XVI wieku, a inspirowane są pierwszą talią przywiezioną do Japonii -przez Portugalczyków. Składa się z 48 kart - podzielona równo na 12 miesięcy! Hanafuda to talia dzięki, której możemy grać w wiele gier - tak jak nasze europejskie! 

Cała historia zaczyna się od okresu Heian, który przypada na VIII-XII wiek n.e. XI wiek wiąże się z inspiracją kultury chińskiej, wtedy owe karty popularne były tylko w kręgach elit, ale wszystko (!) to dzięki Portugalczykom, którzy w IX wieku odkryli Archipelag Japoński. Wówczas Japonia stała się celem wypraw kupieckich, a na pokładzie statku talia kart była codziennością - często grywali w nie marynarze dla zbicia czasu. I właśnie tak o to pierwsza talia trafiła do Japonii - wzbudziła niemałe zainteresowanie wśród miejscowej ludności. Karuta, tak nazwano karty w KKW. Coraz bardziej stawały się popularne i w warstwach wyższych i niższych społeczeństwa. W 1575 na Kiusiu zaczęto produkować pierwsze wzory - przypominające katy portugalskie.  

Z czasem zaczęto uprawiać hazard grając w karty, więc szogunat postanowił je zakazać grożąc ogromnymi karami! Japończycy cwani byli, więc zaczęli zmieniać szatę graficzną i produkować je na wzór japoński i chiński (wojownicy, zwierzęta, kwiaty, broń). I wszystko tak ciągnęło się przez około 2 lata, gdy władze zakazywały kolejnych kart, tak ludzie produkowali nowe, co-róż inne. Zmieniano zasady, wygląd, estetykę, znaczenie kart. 

Z czasem powstały kolejne dwie talie kart - Mubeyama Karuta oraz Dosai Karuta, które przyczyniły się do powstania HANAFUDY! To nic, że w 1791 roku zostały one zakazane. Dlaczego? Bo wraz ze wzrostem zainteresowania kulturą Zachodu i otwarciem swoich granic, szogunat zrozumiał, że nie ma sensu walczyć z ludźmi, bo i tak nie wygra.  Dokładnie w 1868 roku zdjęto zakaz ich używania. 

Rok 1889 stał się przełomem! Po raz pierwszy ruszyła LEGALNA produkcja kart Hanafudy. Co ciekawe, do dziś trwa owa produkcja m.in przez Nintendo, która wprowadza również edycje specjalne np. z bohaterami gier/anime/mangi.

Malowidła na kartach Hanafudy to kopalnia wiedzy! Każdy z nim przedstawia nam Japonię i posiada osobną symbolikę! :)

Ja dostałam 3 talie Hanafudy od Trefl Joker Line ;) Z czego dwie będą dla Was w rozdaniu! Chcecie? ;) Dajcie znać w komentarzach! :)

Cała talia prezentuje się przyzwoicie, a autorzy nie zapomnieli wydać "małego pomocnika", gdzie opisane macie zasady gry, znaczenie symbolów, ilość punktów i objaśnione najpopularniejsze japońskie gry! <3

Karty możecie kupić: http://bonito.pl/k-1997691-trefl-karty-do-gry-hanafuda

A oto kilka zdjęć, jak one wyglądają:





czwartek, 3 grudnia 2015

Rabu Hoteru, czyli japoński hotel miłości!


Rabu Hoteru (rabuho) to słynne, japońskie love hotele, których w całej Japonii znajduje się około 40 000, a liczbę gości szacuje się na 500 milionów rocznie! Wiele osób twierdzi, że są one domami publicznymi. Mylne spostrzeżenie. Fakt, to miejsce spotkań prostytutek z klientami, ale także turystów oraz młodych par.
Najbardziej znaną dzielnicą w Japonii, gdzie występują owe obiekty jest Shibuya tzw. "love hotel hill". W Rabuho nie wykupujemy doby, lecz godziny! Jak doskonale wiemy KKW to kraj, gdzie nowoczesność spotyka się z tradycją, ale także specyficzna "inność" jest na porządku dziennym. Charakterystyka owych miejsc jest dość nietypowa - zdarzają się pokoje bez okien, z ukrytymi drzwiami, pięćdziesięcioma zamkami etc. Dlaczego? Chodzi o intymność. Często w rabu hoteru możemy                                                          spotkać się z samoobsługą - sami wybieramy pokój i płacimy za niego.


Jak to wygląda cenowo?
Różnie. Wszystko zależy od atrakcyjności miejsca w jakim się znajduje oraz jego prestiżu. Stawki przeważnie podawane są za 2, 3 godzinny "wypoczynek" albo i całą noc. Co ciekawe - pora dnia odgrywa ważną rolę, ponieważ za hotel w ciągu dnia zapłacimy około 150 zł, ale już nocą 300/400 zł! 


Od czego to się zaczęło?

Od herbaciarni, która w latach ok. 50, XX wieku była miejscem spotkań prostytutek i ich klientów oraz kochanków, chociaż rabu hoteru były już przed II WŚ.  Podobno swój początek miały w Osace. Japończycy często starają się unikać nazwy love hotel zastępując ja bardziej ekskluzywną typu "luxury hotel". Pierwszy hotel w stylu zachodnim powstał w 1973 roku, gdy Japończycy po wizycie USA zapragnęli "zachodnich" zakątków u siebie.

Japońska mentalność.Wiecie dlaczego cieszą się popularnością? Ano wielu turystów pragnie w nich przenocować - czysta ciekawość, jak to wygląda. 
Japońska powściągliwość - wiadomo, że w KKW  nie są mile widziane całuski, obściskiwanki i wyznawanie sobie miłości na ulicy. 
Metraż mieszkań - jeśli posiadacie mieszkanie 50 m2 - gratulacja (1), jest ono WIELKIE. Tak, Japończycy mają małe mieszkanka (ale przytulne), często są to kawalerki albo 2 pokojowe. Młode pary nie mają żadnej intymności, więc, aby nacieszyć się sobą fizycznie... pędzą do RABU HOTERU!
Wanna - ze względu na mały metraż i "uciskanie" większość mieszkań zaopatrzona jest w prysznice. Masz wannę? To luksus, tylko pozazdrościć. Fajnie jest poleżeć sobie i wygrzewać się przy świecach w ciepłej wodzie? Tak, to kolejny powód!

Love hotele są najtańszą opcją dla młodych par. Cała oferta zawiera karty lojalnościowe i co najważniejsze - jedzenie! Często posiadają jacuzzi, a kawa, herbata, suszarka, szlafrok, kosmetyki są na porządku dziennym. 
P.S. Są różne tematyki owych obiektów - te dla gorących igraszek oraz te bardziej stonowane.





Kilka zdjęć od Ber de Ver :)



Szablon wykonała Sasame Ka z Sayonara Namida