PLAN FUGU

Nie wiem czy wiecie... ale Japonia -  Sojusznik III Rzeszy - od połowy lat 30 żyła w zgodzie z Żydami oraz prowadziła przyjazną im politykę. Przecież ludy, które Japończycy podbijali po kolei zniżane były do stopnia niewolników wręcz "pod-rasy ludzkiej", Żydzi w Kraju Wschodzącego Słońca mogli cieszyć się ze wsparcia od marynarki, armii, rządu oraz obywateli. Planowany zbudować niezależny dystrykt dla owej nacji. Nic nie ma za darmo - Japończycy nie są bezinteresowni. Hasło "Żydzi rządzą światem" wzięli sobie do serca. Sądzili, że pomoc wyznawcom judaizmu przyniesie im znaczne korzyści. Żydzi, którzy przyjeżdżali do Japonii by począć nowe, lepsze życie mieli przywozić miliony dolarów od swoich krewnych - Amerykanów oraz za pomocą japońskich bankierów NY wpłynąć na politykę USA względem Japonii. Żadne z tych planów nie wypaliły - mimo to, Japończycy uratowali życie tysiącom ludzi. 

Pierwszy Żydzi osiedlali się już w połowie XIX wieku. Epoka Meiji, wtedy Japonia stawała się potęgą. Albert Mosse, bardzo dobry prawnik, pomógł stworzyć japońską konstytucję. Japończycy twierdzili, że judaiści są osobami wpływowymi i obrotnymi. Przykład? Jacob Henry Shiff - bogaty bankier, szef domu amerykańskiego w Kuhn, Loeb and Company. Od lat walczył z Rosją, która była nastawiona antysemicko. Rok 1904 i Mandżuria.. Już w tym okresie widać było. że Japonia z Rosją nie polubią się. W tym momencie Shiff chciał wykorzystać okazję i zaoferował Japończykom pomoc w przygotowaniu do wojny. Dzięki jego wpływom europejskie oraz amerykańskie instytucje udzieliły Japończykom kredytu na (AŻ) 200 milionów dolarów. Ta kolosalna kwota pozwoliła im wygrać z caratem, a sam Shiff został uhonorowany ORDEREM WSCHODZĄCEGO SŁOŃCA! Od tego momentu w japońskich oczach każdy wyznawca religii mojżeszowej miał być bowiem od tej pory krewniakiem Shiffa. Japonia potrzebowała wpływowych przyjaciół. 

Lata 30 to lata planów marzeń, zbudowania kolosalnego Imperium Japońskiego, mocarstwa nad mocarstwami i siejącej postrach potęgi. Najbardziej widocznym przykładem jest stacjonowanie Armii Kwantuńskiej  w Mandżurii, która ochraniała Japońską Kolej Południowomadżurską. Jej dowódcy lubili mieszać się w chińskie sprawy np. zamordowanie przez nich w 1928 roku gubernatora owej prowincji. Drastyczniejszym krokiem było wysadzenie części torów i zaatakowanie, bez konsultacji z Tokio, Mandżurii, która została przejęta w krótkim okresie. 

Społeczność międzynarodowa był obruszona i zszokowana ów atakiem, na co Japończycy odpowiedzieli odstąpieniem z Ligii Narodów. Powstało "państwo" Mandżukuo, gdzie władze prowadził podstawiony oficer japoński - Chin Puyi. Mandżuria stała się nową japońską kolonią. Przez najbliższy okres Japonia szukała uznania i znalazła je w Rosji, Niemczech, Włoszech oraz... Polsce. Co ciekawe na miejscach okupowanych przez Japończyków oraz kempeitai (tajna japońska policja) znalazło się miasto Harbin - osiedlane w większości przez Żydów. Na początku postawiono na wprowadzenie terroru - nękanie antysemitów, uprowadzanie wpływowych osób oraz mordowanie. Z czasem zapaliła się lampka, że nie warto tak "wpływowych" osób atakować. Zabroniono najazdów na Mandżurskich Żydów. By ugasić niechęć do Japończyków kempeitai postanowiło utworzyć I Kongres Żydów Dalekiego Wschodu, który zakończył się sukcesem. 

Podczas podbojów japońskich oraz dumań nad kolejnych, sytuacja Żydów w Europie stawała się coraz gorsza. III Rzesza niszczyła wszystko co im stanęło na drodze, a wyznawcy judaizmu zniżali byli do rangi podludzi. Ci bogatsi, sprytniejsi ze znajomościami uciekali do Azji Wschodniej. Z czasem na obszary kontrolowane przez Japończyków zaczęli napływać uchodźcy z Europy. Takie osoby przeważnie były bez schronienia, pieniędzy i żywności, co Japonię stawiało w nieciekawej sytuacji. Mimo to Japończycy chcieli żyć w Zgodzie z Żydami, ponieważ od 1937 roku Kraj Wschodzącego Słońca toczył wojnę z Chinami. Zaczęło się nakładanie kar na Japończyków w postaci emargo, ale oni przecież mieli ASA w rękawie - wpływowych Żydów. W drugiej połowie 30 roku w Japonii osiedliło się ponad 20 tys. antysemitów! Władze Cesarstwa postanowiły nie sprowadzać już więcej imigrantów, chyba, że byli to technicy oraz finansiści. 

Głównym punktem Żydowskich migracji stał się Szanghaj - co nie odpowiadało to Żydom mieszkającym tam, którzy obawiali się przez napływ "kolegów" antysemickich przejawów wśród ludzi. W tym momencie Japończycy sprytnie wymyślili, że na terenach Mandżurii powstanie specjalny dystrykt dla nacji żydowskiej. Niestety, skończyło się na planowaniu. 

Sankcje nałożone na Japończyków przez Amerykę przekładały się na przemoc tych pierwszych nad Chinami. Coraz bardziej stawała się realna groźba wojny pomiędzy Japonią a USA. Kraj Wschodzącego Słońca nadal prowadził przyjazną względem Żydów. W roku 1940, gdy Niemcy przebywający w Japonii zobaczyli ową sytuację - nie mogli w to uwierzyć. Audycje radiowe, telewizja, prasa... Wszystkie media wyrażające się o Żydach w superlatywach. Rok później wojna z USA stała się faktem. 

Po atakach na USA Japończycy ograniczyli wpuszczanie nowych imigrantów do siebie. Mimo to.. Tokio nie miało zamiaru rozpocząć nękania Żydów. Po czasie sytuacja antysemitów zaczęła się pogarszać. Niemcy zaczęli wprowadzać rygor względem Żydów. Powstawały wystawy ukazujące wyznawców judaizmu jako rasę podludzką. W Cesarstwie powoli zaczęły przerastać antysemickie wyznania i nienawiść. W 1943 roku powstało getto w Szanghaju. Zamknięto w nich tych, którzy o 1937 roku zaczęli się osiedlać.

Mimo to Żydzi, którzy uciekli na Daleki Wschód dostali nową szansę... na lepsze życie. Pamięć o Shiffie wśród Japończyków nie zgasła. Wielu z nich znalazło tu schronienie.

Żródło: Focus ;)

POST SIĘ SPODOBAŁ!? LICZĘ NA WASZE KOMENTARZE. <3