Obon (お盆) - czyli Święto Przodków.

Obon (お盆), a także Bon (盆) to drugie ważne i doroczne święto, zaraz po Nowym Roku (Oshōgatsu- お正月), które obchodzone jest w całej Japonii. Jego potoczna nazwa to Festiwal Lampionów, ponieważ tego dnia możemy zobaczyć dużą ilość lampionów chōchin. Japończycy wierzą, że zmarli odwiedzają rodziny przodków. Obon obchodzono 15 dnia, 7 miesiąca, mimo to Bon nie wszędzie czci się w tym samym czasie. Kalendarz gregoriański (epoka Meiji) - święto może wypadać w lipcu lub sierpniu. Obecnie, region Kansai obchodzi Hachigatsu Obon (八月お盆), 13-16 sierpnia, zaś region Kantō celebruje tzw. Shichigatsu Obon (七月お盆) dnia 13-16 lipca. Gdzieniegdzie w Japonii obchodzone jest jeszcze Kyu Bon (旧盆) - stare bon (data ustalana wg. kalendarza księżycowego). 

Obon nie jest do końca świętem buddyjskim. Jak wiadomo w Japonii - praktycznie - wszystkie święta związane ze zmarłymi, duszami, pogrzebami celebrowane są w obrządku buddyjskim. Japończycy uważają, że słowo "bon" to skrócona wersja słowa "Ullambana", które oznacza "wisieć do góry nogami" i kojarzone jest z cierpieniem, dlatego też mieszkańcy Japonii obchodzą to święto - po to, aby ukrócić cierpienia swoich bliskich zmarłych. Szacunek do zmarłych pasuje bardziej do konfucjanizmu niżeli do buddyzmu + wiara w to, że dusze mogą zejść na ziemię i odwiedzić rodziny nie równa się z wiarą buddyjską (reinkarnacja). 

Obon trwa 3 dni, w tym czasie dusze zmarłych mogą spokojnie spacerować po ziemi. Dusze dzieli się na 4 sposoby:

1. Głodne duchy (gaki).

2. Dusze zmarłych przodków.

3. Nowe duchy.

4. Dusze osób zmarłych nagle. 

Święto nie jest dniem wolny od pracy, mimo to dużo Japończyków dostaje urlop, aby móc wrócić do rodzinnych miejscowości, spotkać się z najbliższymi i uczcić pamięć zmarłym. Podobnie jak w Polsce na Wszystkich Świętych, rodziny sprzątają i zdobią groby, aby godnie przywitać zmarłych. W każdym domu stoi ołtarzyk (butsudan), na którym składa się ofiary w postaci ryżu, warzyw, owoców.

Pierwszego dnia Obon zapala się lampiony oraz wybiera na cmentarz. Przed domami zapalane są specjalne latarnie, aby wskazać drogę zmarłym w nocy. 3, a zarazem ostatniego dnia japońskie rodziny z lampionami oraz namalowanymi na nich rodowymi nazwiskami idzie na cmentarz (okuri-bon 送り盆). Latarnie zazwyczaj puszcza się nad ocean, morze, staw, jezioro bądź rzekę - zwyczaj ten nosi nazwę - tōrō nagashi (灯籠流し) - wtedy Japończycy mają pewność, że nie tylko dusze ich przodków, ale i inne znajdą drogę do domu.

Nieodłącznym elementem święta jest festiwal Gozan no okuribi (五山の送り火) - pożegnalne ognie na pięciu górach - lub Daimonji (大文字) - wielki znak - odbywający się w Kyoto na zakończenie Obon (16 sierpnia). Na górach otaczających Kyoto odpala się wielkie ognisko. Każde jest odpalane o odpowiedniej porze. 

Mam nadzieję, że post się spodobał. Czekam na Wasze komentarze. ;)

JAPOŃSKIE PRZESĄDY

JAPOŃSKIE PRZESĄDY. 

Wiem kochani, że post daaawno temu był na owy temat, ale wiele osób pisało do mnie z prośbą, abym takowy napisała ponownie. ;)

Przedstawiam Wam listę kilku japońskich zabobonów :D

1. Nieszczęśliwa liczba w Japonii? 4 - odpowiednik naszej trzynastki. Wymowa liczby 4 jest zbliżona do słowa śmierć - shi. Często można spotkać się z brakiem 4 piętra, pokoju hotelowego z nr. 4. 

2. Pechowa liczba - 9 (kyu) - wymawiana jest ku, co oznacza cierpienie. 

3. Pechowy wiek japońskiego mężczyzny to 42 lata. Liczbę tłumaczy się jako shi ni - umrzeć. 

4. Pechowy wiek japońskiej kobiety to 33 lata. Oznacza to sanzan - trudny, ciężki. 

5. Japończycy nie stawiają łóżka z głową skierowaną na północ. Tak zostają ułożone zwłoki zmarłego przed pogrzebem.

6. Nie umieszcza się drzwi wraz z oknami w kierunku północno-wschodnim, aby zapobiec nawiedzaniu przez złe demony.

7. Zbite lustro = 7 lat nieszczęścia. 

8. Jeśli widzimy myjącego się kota, oznacza to, że będzie padał deszcz. 

9. Nie zabija się pająka rano, ponieważ przynosi on szczęście. Zabić wolno zaś wieczorem, gdyż wróży nam pecha.

10. Nie obcina się paznokci w nocy, bo młodo się umrze. 

11. Jeśli człowiek potknie się na cmentarzu (ohaka-mairi), oznacza, że nie przeżyje najbliższych 3 godzin.

12. Jeśli Japończyk napotka kondukt, procesje pogrzebową musi schować kciuki (oya-yubi) do kieszeni, w przeciwnym razie jego rodzice szybko umrą.

13. Osoba bojąca się mówić o własne śmierci będzie żyła dłuuuugo. 

14. Jeśli kobieta chce opóźnić okres musi nadepnąć na trzy ziarnka fasolki azuki. 

15. Jeśli kobieta w ciąży czyści toaletę, będzie miała ładne dziecko. 

16. Nie gryziemy, liżemy i bawimy się w ustach pałeczkami.

17. Nie wbija się pałeczek w miskę, ponieważ tak podaje się ostatni posiłek zmarłemu.

18. Jeżeli kichamy oznacza to, iż ktoś o nas plotkuje.

19. Figurki już Wam opisałam w poprzednim poście (Daruma, Maneki Neko, 7 bogów szczęścia etc.) 

20. Gdy zakładamy kimono lub yukatę najbliżej ciała jest prawa strona, potem lewa, jeśli zrobimy odwrotnie, w Japonii może to wywołać "szok", ponieważ lewą stroną kładzie się bliżej trumny zmarłego.

21. Jeśli złapie nas skurcz nogo - nic trudnego - wystarczy wyciągnąć słomkę z maty, poślinić ją i trzeć sobie czoło oraz powtarzać Shibire Kyo ye nobore! (Skurczu, zabieraj się do stolicy!)

22. Nie gwiżdżemy w nocy, ponieważ w ten sposób przywołujemy ducha.

23. Pazie królowej (motyle) = dusze zmarłych.

24. Czarny kot przynosi szczęście (przeciwieństwo naszego).

25. Jeśli kobieta czyści klozet, będzie miała łatwy poród.

26. Jeśli położymy się w trumnie - będziemy żyć długo

Na dziś to wszystko. Mam nadzieję, że Wam się post spodobał, zresztą dajcie znać w komentarzach.

A czy Wy znacie jakieś japońskie przesądy?

敬老の日, czyli Dzień Szacunku dla Starszych.

W Polsce na Dzień Babci oraz Dziadka wnuki składają życzenia, kartki, prezenty w podzięce za to, że poświęcają im tyle czasu, za miłość, wsparcie, opiekuńczość. 

 Dzień Szacunku dla Starszych (Toshiyori-no Hi) od roku 1947 święto to obchodzono w prefekturze Hyōgo, zaś narodowym świętem stało się ustanowione przez rząd w 1966 roku i celebrowane było każdego roku 15 września, w 2003 roku przeniesiono je na trzeci poniedziałek września. Zastało utworzone po to, aby ludzie pamiętali, odwiedzali i honorowali starsze osoby w swojej rodzinie. Niestety święto to jest już coraz mnie popularne. Już nieliczni odwiedzają swoich dziadków kupując im prezenty lub róże.

Bardzo często domy spokojnej starości w owym dniu organizują dla swoich podopiecznych festiwale, zabawy i imprezy z udziałem celebrytów oraz dzieci w wieku szkolnym. Na specjalny szacunek "zasługują" osoby, które czymś się wyróżniły (specjalne osiągnięcia) w życiu lub te, które ukończyły 100 lat. Jak wiecie - takich osób w Japonii jest coraz więcej!

Kto może zostać jubilatem tego święta? Osoba, która ukończyła 60 lat, ponieważ wtedy kończy się cały cykl zodiakalny.Zamykany jest, gdy każde z dwunastu zwierząt połączy się z każdym, z pięciu elementów. Po 60 latach... Japończyk rodzi się na nowo! 

Co roku japońskie media podają statystyki i chwalą się najstarszymi obywatelami! 

Spodobał się post? Piszcie w komentarzach! :D

Etykieta japońska - ojigi (kłanianie się).

(dogeza)

Dzisiejszym tematem wpisu będzie... KŁANIANIE SIĘ, które jest jednym z ważniejszych zwyczajów nie tylko w biznesie japońskim, ale i w życiu codziennym każdego Japończyka. Z obcokrajowcami mieszkańcy KKW przeważnie witają się stosując uścisk dłoni, mimo to - ukłon nadal jest tradycjną formą przeprosin, powitania, pożegnania oraz wyrażania szacunku. 

Istnieje wiele gatunków ukłonów stosowanych zależnie od sytuacji. Ich długość oraz głębokość jest związana z wiekiem oraz statusem społecznym danej osoby, której się kłaniamy- logiczne - im wyżej jest dana osoba ustawiona, tym większy oraz dłuższy winien być nasz pokłon. 

Kilka ważnych zasad. 

1. Ważne jest zachowanie prawidłowej pozycji ciała - plecy wyprostowane, a nogi złączone.

2. Ułożenie dłoni:

• mężczyźni - dłonie trzymają wzdłuż ciała.
• kobiety - trzymają je na udach, tak by palce delikatnie się ocierały.

3. Eshaku - stosujemy podczas zwykłego powitania. Kłaniamy się pod kątem 15 stopni. Często Japończycy zamieniają eshaku na skinięcie głową. 

4. Keirei - ukłon pod kątem 30 stopni. Często stosowany w biznesie. "Pokłon ten stosuje także stojąca przy wejściu obsługa domów towarowych kłaniająca się klientom na przywitanie i dziękująca za zakupy." _ japoland.plP_

5. Saikeirei - kąt 45 stopni. Wyraża on głęboki szacunek bądź przeprosiny. Często japońscy politycy na ważnych konferencjach przepraszają publiczność za popełnione błędy. 

6. Dogeza - nowy rodzaj pokłonu, który wcielany jest w życie - bicie głową w podłogę, w pozycji klęczącej. Oznacza on głęboki żal i całkowite podporządkowanie się. 

Wiem, post krótki, ale .... treściwy. Dajcie znać w komentarzach, czy przypadł Wam do gustu. :)

Pigułka w Chinach? Nie, Chiny w pigułce! :)

Cześć moje słonka. Wiecie... Długo mnie nie było, dużo obiecywałam, ale potrzebowałam resetu w postaci wyjazdu z przyjaciółmi i moją drugą połówką..

Chiny w pigułce

2750-2205 p.n.e

Pięciu mistycznych cesarzy

W roku 2700 p.n.e pojawiły się pierwsze tkaniny z jedwabiu.

2205-1766 p.n.e

Mityczna dynastia Xia

2100 rok p.n.e - datuje się najstarsze pozostałości cesarskich pałaców wynalezione przez archeologów. 

Produkcja biżuterii z jadeitu, a także wyrobów rzemieślniczych i broni z brązu. 

1766-1122 (1027) p.n.e

Dynastia Shang

1700 p.n.e - pierwsze inskrypcje wykryte na skorupach żółwi = początki pisma! 

1300 p.ne - wzmianki o wybuchu gwiazdy supernowej, obserwacje astronomiczne.

1122 (1027)-256 p.n.e

Dynastia Zhou 

551 p.n.e - urodził się Konfucjusz!

ok. 500 p.n.e - traktaty medyczne (pomiar tętna, klatka piersiowa).

467 p.n.e - opis komety Halleya.

300 p.n.e - wynalazki takie jak: gaz dymny i łzawiący, petardy, kusza.

221-206 p.n.e

Dynastia Qin

Shi Huangdi - zjednoczył państwo.

Rozpoczęcie budowy Wielkiego Muru.

Jednolity system miar i wag.

Palenie każdego tekstu polityczno-filozoficznego.

206 p.n.e - 220 n.e

Dynastia Han

Oficjalna doktryna państwowa- konfucjanizm.

Wybudowanie manufaktur produkujących broń oraz narzędzia rolnicze.

Budowa słynnych systemów nawadniających.

130 n.e - odkrycie sejsmografu.

200 n.e - wynalezienie taczki!

220-589

Epoki Trzech Królestw oraz walczących dynastii

Uprawy różnych odmian herbaty.

Buddyzm.

495 rok - założenie Shaolin, zasady kung-fu.

618-907

Dynastia Tang

672 - mapa nieba.

780 - pierwsze statki rzeczne o napędzie łopatkowym.

820 - użycie pieniądza papierowego.

ok 900 - odkrycie prochu.

960-1279

Dynastia Song

1000 rok - wynalezienie druku.

1007 - opracowanie szczegółowych map państwa.

1090 - wynalazek - KOMPAS.

1279-1368

Mongolska dynastia Yuan

Najazdy Mongołów, przejęcie Chin przez Kubilaj-chana.

Stolica Pekin.

1300 - wynalezienie armaty.

1368-1644

Dynastia Ming

1415 - budowa modeli ludzkiego ciała (potrzeby lekarzy).

Stopniowe zamykanie państwa przed cudzoziemcami.

1644-1911

Dynastia mandżurska Qing

1720 - przejęcie Tybetu.

1757 - zamknięcie portów dla cudzoziemców.

1839-1860 - klęski wojenne z Wielką Brytanią.

1842- Brytyjski staje się Hongkong.

1911 -bunty w wojsku.

1912-1949

Chińska Republika 

Abdykacja cesarza Pu Yi

od 1949

Komunizm

1949- zwycięstwo komunistów w domowej wojnie.

1976 -  śmierć Mao Zedonga.

1978 - początek reform Deng Xiaopinga.

Dajcie znać, czy post przypadł Wam do gustu! Piszcie w komentarzach! :*

"Focus Historia".

Dziwny jest ten świat.

Praca, studia, dom, do tego dochodzi jeszcze prawko, no i kurs japońskiego. Jak tu pogodzić te wszystkie rzeczy? Jesień nie przywitała mnie zbyt ciekawie. Mam mnóstwo obowiązków, czasami brakuje mi tych +3 godzin w dobie. Zaczęłam dużo narzekać i to co przynosiło mi radość - obecnie jest mi obojętne. Nie wiem kompletnie za co się zabrać. Do tego dochodzą przygotowania, do wyjazdu za rok. Nie powiem, że się nie stresuję - skłamałabym. Opuścić na tak długi okres Polskę, rodzinę? Z jednej strony nieziemsko się cieszę, a z drugiej strony panicznie boję. Sama w tej wielkiej betonowej puszczy? Dobrze, że chociaż Kumi będzie służyć pomocą <3 Czasami człowiek potrzebuje się komuś wygadać, ja zwierzam się Wam (wybaczcie). Zaczyna mnie to przerastać, ale nie mogę się poddać.

KILKA ZMIAN (PLANY!) + WASZA OPINIA (piszcie w komentarzach, błagam).

1. Zmiana wyglądu bloga? Wiem, że na zdolną Sasame mogę zawsze liczyć.
2. Poszerzanie tematyki postów o inne kraje azjatyckie. Jak już zauważyliście - zaczynam wprowadzać Was w Chiny.
3. Czy zainteresowane byłybyście kupnem kosmetyków azjatyckich (japońskich)? Zapewniam, że ceny będą na każdą kieszeń.
4. Zastanawiam się nad założeniem kanału na yt. :) ... ale z tym poczekam chyba do mojego wyjazdu.
5. Co chcecie abym zmieniła?
6. Czego oczekujecie ode mnie?
7. Macie do mnie jakieś pytania? Na bloggerze możecie być również anonimowi (jeśli nie chcecie się "ukazywać").

Wybaczcie, że tak męczę, ale chcę usprawiedliwić moją niską aktywność. Może i przyjdzie taki czas, że na pewien okres zawieszę działalność. Kochani, liczę na Wasze komentarze, ponieważ to dla Was tu jestem.

Morderstwo, które wywołało wstrząs w całej Japonii.

Mam nadzieję, że lektura Wam się spodoba. Zapraszam Was do komentowania (to naprawdę motywuje do dalszej pracy). Dajcie znać co sądzicie o wpisie. :)


Sada Abe, tak miała na imię kobieta, o której będzie mowa, gdy została aresztowana.. przerwano obrady parlamentu.  Pół roku później, w trakcie jednego z ważniejszych japońskich procesów, nie bała się kary. Wręcz przeciwnie - z całych sił pragnęła, by wymierzono jej karę sprawiedliwości. 

"Była kobietą w kwiecie wieku, kobietą o wyrafinowanym stylu z epoki Edo. Była seksowna, ale nie w taki sam sposób jak zwykła gejsza czy kelnerka. To, co zrobiło na mnie największe wrażenie, to jej reakcja na moje pytania "Dlaczego go okaleczyłaś?". Natychmiast się podekscytowała, a jej oczy zabłysły w dziwny sposób." Adachi Umeza, oficer prowadzący przesłuchanie z Sadą.

Kim była Sada?

Każdym wieczorem w "Gwiazda-Chryzantema-Woda" (tokijski bar) odbywa się dość dziwna ceremonia. Gdy około godziny 22 wszyscy mężczyźni zbierają się w jednym miejscu, aby wspólnie popijać sake na szczycie schodów pojawia się tajemnicza postać. Kobieta w lekko poszarpanym, ale nadal urokliwym jasnym kimono, zgrabnie poruszając się po schodach i przybierając teatralne pozy, przy czym rozgląda się po sali, na której momentalnie zapadła cisza. Schodząc dalej... mężczyźni zaczynają łapać się za krocza. Kobieta z uśmiechem zaczyna serwować sake.

Godzina czwarta, ktoś puka do hotelowych drzwi. Otwiera je kobieta z zapytanie czy "Szukają Sady Abe?". Uprzedza pytanie detektywa, który kiwnął głową.. "To ja jestem Sada Abe" padły słowa.

"Był pierwszym mężczyzną w moim życiu, który potrafił sprawić, że czułam się ważna i który zrobił wszystko by mnie uszczęśliwić, kompletnie się w nim zakochałam." Wypowiada się Sada, o zamordowanym Kichizo Ishida.

Wiele osób próbowało rozwikłać zagadkę Sady Abe, m.in William Johnston (autor biografii najsławniejszej japońskiej prostytutki). Dla jednych to przedwojenna pornografia, dla innych zaś-  tworzenie się w sztuce kierunku ero guro. Czyn z roku 1936, którego dopuściła się Sada Abe wstrząsnął całą Japonią. Została okrzyknięta "czarująco pięknym kwiatem zła".

GEJSZA?

"Jako najmłodsza z rodzeństwa, była wyjątkowo rozpuszczona. Jej matka, która chciała zrealizować swoje niespełnione marzenia przez córkę, kochała ją bezgranicznie i wychowywała tak, żeby miała wszystko czego zapragnęła." - policyjne zapiski z przesłuchania Sady Abe.

Główna bohaterka owego wpisu przyszła na świat w 1905 roku, kiedy to Japonia była rozpędzonym pociągiem, a wcześniej jeszcze przeistoczyła się monarchię konstytucyjną, a po dwóch wojnach z Rosją i Chinami- stała niekwestionowanym mocarstwem.

Rodzinne miasto Sady - Tokio - podzieliło się na dwie części. High City, gdzie arystokraci w smokingach rozkoszowali się smakami kuchni zachodniej oraz Low City, w którym rytm życia wyznaczały odwieczne tradycje oraz festiwale. To właśnie tam, w dzielnicy Yoshiwara, cieszące się reputacją gejsze dumnie wypełniały swój fach i to tam wraz ze swoją rodziną mieszkała Sada.

Marzenia młodej Abe o karierze gejszy nie były niczym nadzwyczajnym. Jako mistrzynie konwersacji, tańca, kaligrafii, gry na instrumentach, śpiewu oraz pełniły wyznaczniki dla mody i stylu. Abe od najmłodszych lat nuciła piosenki z baru Yoshiwary oraz uczyła się gry na shamisen. Przyodziana w jasne kimono z mocny makijażem szkołę omijała szerokim łukiem. Pędziła do świata gejsz i prostytutek, by szkołę zamienić na "dzielnicę przyjemności".

"Kiedy zdałam sobie fakt, że nie jestem już dziewicą, byłam wściekła- żeby wyjść za mąż, muszę ten fakt ukrywać. Jeszcze gorsza wydawała mi się myśl o tym, że musiałabym o swoim dziewictwie dyskutować ze swoim przyszłym mężem przed zawarciem ślubu. W tym momencie zdawało mi się to dziwne. Zastanawiałam się co powinnam ze sobą zrobić. Byłam wściekła."

Gwałt dla młodej Sady był życiową nauczką i ... porażką? Już w wieku 15 lat przekonała się, że kobiety oraz mężczyźni w Kraju Kwitnącej Wiśni żyją według odmiennych standardów. Już Wam tłumaczę.

Facet, który pochodzi z wyższej klasy społecznej - NIE PONOSI ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Dziewczyna przynależąca do klasy średniej - spada do kategorii niezamężnych kobiet tzw. "zniszczony towar". 

Abe podzieliła losy swojej siostry... W wieku 18 lat wywieziono ją do burdelu, za wolą ojca. W tamtych czasach sprzedawanie kobiet do domów publicznych było praktycznie dozwolone. Po dotarciu Sady do Yokohamy trafiła na sieć rywalizujących między sobą gejsz, alfonsów, typów spod ciemnej gwiazdy etc. Niestety, nie miała szans żeby w jakikolwiek sposób zabłysnąć. Przez 5 lat pracowało jako gejsza niższej kategorii czego skutkiem był syfilis.

Śmierć? UDUSZENIE PASEM OD KIMONA?

Abe całe życie próbowała oszukać lost i uciec od prostytucji zatrudniając się jako kelnerka w restauracjach, w Tokio i Osace. Jednak bardziej przyciągało jej uwagę nie praca, a bogaci klienci. Jednym z nich był niejaki bankier Goro Omiya. Podczas, gdy był on dla Sady jednym z wielu, ona była dla niego tą jedyną. Chcąc, aby się usytuowała wysłał ją na praktyki do restauracji Yoshidaya. 

Rozpoczęcie praktyk mierzyło około 3 miesiące od morderstwa. Ofiara? Nikt inny jak właściciel restauracji Kochizo Ishida (babiarz, kobieciarz, zrzucający całą pracę na swoją żonę). Według Sady Abe? Największa jej miłość. Ich wspólne "gorące noce" hotelowe trwały nawet po 2 tygodnie! Ten krótki i dramatyczny romans wybuchł po zamknięciu restauracji, przy śpiewie ballady, którą wykonywała jedna z gejsz. Sada nie mogła znieść rozłąki, nie mogła znieść tej myśli, że u boku jej kochanka w tym momencie leży żona jego. Zaczęła planować zbrodnie wszech-czasów. 16 maja przy gorących igraszkach zbyt mocno poddusiła swojego kochanka, co sprawiło, że jego twarz przybrała dziwny grymas na stałe. Wyszła z hotelowego pokoju jakby nigdy nic się nie stało. Pozostawiła swojego kochanka w nicości. Poprosiła, aby obsługa hotelowa nie budziła już nieżywego i wykastrowanego Ishide z napisem Sada-Kichi Futari-kiri (Sada i Kichi zawsze razem).

"Nie mogłam zabrać jego głowy. Postanowiłam zabrać ze sobą tę część jego ciała, która przywołała najżywsze wspomnienia."

Sada z policjantami.