Wizyta w tradycyjnym japońskim Ryokanie

Ryokan to hotel, czy jak kto woli dom wypoczynkowy, utrzymany w tradycyjnym japońskim stylu. Po raz pierwszy ryokany powstały w czasie okresu Edo. W dawnych czasach nazwa ryokan oznaczała drewniany zajazd lub gospodę z miejscami hotelowymi, dzisiaj ryokan oznacza hotel, w którym gość może doświadczyć japońskiej tradycji. Ryokany znajdziemy w całej Japonii, szczególnie w pobliżu gorących źródeł wody termalnej czyli onsenów. Ja w czasie trwania mojej japońskiej wycieczki miałam okazję doświadczyć jak wygląda pobyt w takim hotelu.

W ryokan panuje spokojna atmosfera, właściciele zadają sobie wiele trudu, aby stworzyć piękne ogrody, łaźnie i pomieszczenia, które będą cieszyć i wyciszać gości. Największą atrakcją są oczywiście kąpiele w gorących źródłach. Zwykle odbywają się przed kolacją oraz przed śniadaniem. Problem stanowi tradycja, ponieważ większość gorących źródeł jest publiczne z podziałem na kobiety i mężczyzn, więc trochę trzeba poszperać żeby znaleźć Ryokan oferujący możliwość skorzystania z prywatnej kąpieli.  

Ja nocowałam w prefekturze Okayama, Mimasaka w małym miasteczku Yunogo w otoczeniu malowniczych, górskich krajobrazów. To bardzo małe miasto słynie głównie z gorących źródeł oraz muzeum zabawek z dawnych czasów. 

Yunogo Onsen jest znany także jako "Sagi no-yu" czyli Gorące źródła czapli (Sagi to japońskie słowo oznaczające Czaple), ponieważ 1200 lat temu buddyjski arcykapłan En-nin-Houshi znalazł ranną czaplę, a następnie wyleczył jej ranne nogi w wodach gorących źródeł w Yunogo. W ten sposób odkryto specjalne moce uzdrawiające tych wód. Obecnie jest to miejsce gdzie ludzie przychodzą się zrelaksować i cieszyć się wodami onsenu. 

Bardzo odczuwalny jest duch minionej epoki. 

 

W zależności od klasy i wielkości, wnętrze ryokanu otwiera mały przedsionek lub też przestronny, mieszczący kanapy i krzesła hall, w którym przybysze mogą zdjąć obuwie i zamienić na domowe kapcie, które oferują gospodarze. W pokojach gościnnych podłogę pokrywają maty tatami. Dodatkowe wyposażenie stanowi niewielki, niski stół, przy którym goście mogą wypić herbatę. 

Do niemal każdego pomieszczenia wchodzi się przez przesuwne drzwi (fusuma). 

Większość ryokanów oferuje w cenie noclegu dwa posiłki: śniadanie oraz obiad lub kolację. Miejscem, gdzie spożywa się posiłek może być - w zależności od oferty gospodarzy - pokój wynajmowany przez turystów bądź też wspólna sala jadalna. Z reguły, goście mogą wybrać tradycyjny posiłek japoński lub dania w stylu zachodnim. Japońskie potrawy mogą zawierać regionalne bądź sezonowe przysmaki. W gościńcach japońskich kładzie się nacisk na punktualność gości na posiłku. Ten akurat hotel serwował posiłki w prywatnych salkach. 

Charakterystyczną cechą ryokanów są także łaźnie. Kąpiel w ofuro stanowi japońską tradycję i konieczne jest stosowanie się do obowiązujących tam zasad. Do kąpieli goście udają się w tradycyjnym japońskim stroju yukata, które znajdują się w pokoju gościnnym do dyspozycji turystów. Yukata to rodzaj lekkiego stroju, wykonanego z bawełny. Przed zanurzeniem się w wannie z gorącą wodą trzeba dokładnie umyć całe ciało.

 

Wody gorących źródeł w Yunogo to mieszanka chlorku sodu i chlorku wapnia, o wysokości zrzutu do 540 l / min. Mają one lecznicze działanie na tych, którzy cierpią z powodu przewlekłych chorób układu trawiennego, nerwowego ból, reumatyzm, bóle stawów, przewlekłe problemy kobiece, a także problemy skórne. 

Ceny za nocleg wahają się sezonowo, ale na prawdę warto chociaż raz samemu spróbować. My za dwuosobowy pokój zapłaciliśmy 21300 yenów czyli około 790 zł za noc. 

Japoński folklor cz.I

Ostatnimi czasy dostawałam od Was dużo komentarzy i wiadomości na temat postów o japońskim folklorze i legendach. Postanowiłam, więc, że zrobię takową serię. :) Mam nadzieję, że Wam się spodoba! ^^ Koniecznie dajcie znać w komentarzach na blogu. Uwierzcie to motywuje do pisania.

JAPOŃSKI FOLKLOR CZ.I

1. Bakeneko to kot, który osiąga 100 lat! W ten czas zyskuje nadprzyrodzone moce tj. latanie, komunikowanie się z innymi stworzeniami, podróży do krainy duchów, przekształcanie się/przemienianie w różne zwierzęta, rzeczy a nawet ludzi! 

źródło: klik

2. Tanuki (japoński jenot) istnieją naprawdę, ale w japońskim folklorze jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych stworzeń. Tanuki są bardzo złośliwe i owiane złą sławą. Lubią nabijać się z ludzi, płatać im figle, aby wychodzi na niemądrych i głupich. Mówi się, że owe jenoty są mocniejsze od Kitsune (lisy), ponieważ potrafią zmieniać kształt przedmiotów i ludzi! Kochają złoto i pieniądze, ponadto potrafią latać.

źródło:klik

3. Raijū, czy wiecie, że postać Raichu (POKEMON) oparta jest na japońskim folklorze? Raijū to stworzenia, które władały piorunami, grzmotami i błyskawicami. Są towarzyszami boga błyskawic. Są niezwykle grzecznymi i spokojnymi "zwierzętami". Lubią spać na brzuchach ludzi. W burzy zaś stają się one bardzo żywe i nie spokojne, skaczą z drzewa na drzewo. Znaki błyskawic na roślina uważa się, że są spowodowane przez ich pazury. 

źródło: klik

4. Betobeto-san. Czy kiedykolwiek szliście sami i słyszeliście małe tupotanie za Wami, ale gdy się odwróciliście nikogo nie było? Betobeto-san to yokai od "kroków". Lubią podążać za ludźmi, którzy wracają sami, zwłaszcza nocy, opustoszałymi alejkami. Są one bezkształtne, a rozpoznać możemy je przez dźwięk kroków. Lubią żerować na strachu ludzi. Jedyny sposób na pozbycie się yokai jest wypowiedzenie słów: "Po Tobie, Betobeto-san.". W ten czas yokai znajdzie sobie inną ofiarę. 

źródło: klik

5. Kappa (河童) to istoty, które są złe, wredne, niebezpiecznie złośliwe a czasami nawet brutalnie śmiertelne. Co ciekawe..., potrafią być również pomocne. Mówi się, że lubią być naprawdę brzydkie i przerażające. Aby uniknąć śmierci z rąk kappy należy, gdy tylko go spotkamy ukłonić się. Są na tyle uprzejme, że w geście powitania zrobią to samo, przez co wyleje się im woda z czubka głowy - staną się bardzo słabe. Jeśli zdecydujecie się im wypełnić ponownie wodę staną się dla nas uprzejme i będą służyć nam do końca życia. Bardzo lubią prezenty w postaci jedzenie - ogórki! 

źródło: klik

6. Noppera-bo inaczej duch bez twarzy. Są one znane ze straszenia ludzi. Naśladują twarze innych przed ujawnieniem własnej, pustej buzi. Mimo to są nieszkodliwe. 

źródło: klik

7. Kodama - duchy drzew. Zamieszkują one drzewa i zwane są również strażnikami czasu. Mówi się, że przeklinają tego, kto niszczy leśną florę. W niektórych regionach Japonii mówi się, że gdy drzewo osiągnie wiek 100 lat wytwarza własnego ducha. Takie drzewa uważane są za święte i oznaczane są shimenawa.

źródło: klik

Opowieść o białym motylu.

Dawno, dawno temu żył sobie starszy mężczyzna o imieniu Takahana. Takahana był bardzo lubiany i szanowany we wsi. Należał do osób miłych, pomocnych i wesołych. Każdy mieszkaniec podziwiał jego skromną naturę. Mężczyzna to co chciał - mógł mieć - dlaczego? Ponieważ należał do osób inteligentnych i nawet przystojnych, co widać było po rysach jego "starszej" twarzy. Mimo to całe życie spędził na wsi zajmując się cmentarzem. 

Źródło: klik

Wielką tajemnicą było dlaczego tak pokorny, inteligentny i przystojny starzec nie miał żony ani rodziny. Mieszkał sam w starej chacie na środku cmentarza, gdzie spędził swoje lata utrzymując miejsce czyste i ładne. 

Pewnego dnia Takahama czuł się tak źle, że nie mógł wstać z łóżka. Ludzie, którzy zauważyli stan starca tak się zaniepokoili, że postanowili wezwać jego pobliskich krewnych (z odległej wsi) - siostrę i siostrzeńca. Gdy rodzina weszła do domu mężczyzny zauważyła pięknego, białego motyla siedzącego na poduszce.  Od czasu do czasu motyl zmieniał miejsce krążąc wokół twarzy Takahany - co jakiś czas siadając mu na nosie. Bardzo zirytowało to siostrzeńca, który próbował nieustannie złapać stworzenie. 

Gdy nadszedł czas starca, kiedy wykonał swój ostatni oddech. Motyl wyleciał z domu i odleciał w dal. Zadając sobie sprawę, że mógłby to być demon siostrzeniec podążał za śladami białego stworzenia, aż w końcu ten zaprowadził go na grób z napisem "Akiko" i nagle zniknął. Nagrobek był bardzo ładny i zadbany, ale nie miał żadnego żywego kwiatka.

Siostrzeniec ile sił w nogach pobiegł do mamy (siostra Takahany) opowiedzieć o tym co zobaczył. Kobieta zaczęła opowiadać całą historię starca swojemu synowi. 

"Dawno temu, kiedy Takahana był młodym przystojnym i inteligentnym mężczyzną poznał przepiękną kobietę o imieniu Akiko, która mieszkała w tej samej wsi. Oboje zakochali się w sobie i zaręczyli. Ich przyszłość była obiecująca i owocna, ponieważ oboje byli mądrzy i pracowici. Niestety, piękna Akiko zmarła dzień przed ślubem. Kiedy kobieta żyła, Takahana obiecał jej, że będzie o nią dbać tak, jak na męża przystało. Teraz ona nie żyje.... Dziadek dotrzymał obietnicy i dbał o jej grób. Dlatego też żył na tym cmentarzu i nie miał innej kochanki." 

Biały motyl to dusza Akiko, któa towarzyszyła mu każdego dnia przy sprzątaniu nagrobków. Pewnego dnia, gdy Takahana poczuł się słaby, kobieta postanowiła po niego przyjść, aby w końcu mogli żyć razem! <3

PIĘKNE PRAWDA? :> DAJCIE ZNAĆ CO O TYM SĄDZICIE. :)